Τρίτη 25 Μαρτίου 2008






25η Μαρτίου 2008


Σήμερα μπορεί να είναι εθνική επέτειος και μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού αλλά δεν αισθάνομαι ίχνος χαράς μέσα μου.
Ο λόγος; Η πορεία των διαβουλεύσεων με τα Σκόπια.
Δεν έχω πρόθεση να κάνω την Κασσάνδρα ούτε είμαι απαισιόδοξη συνήθως. Αλλά ακούγοντας σήμερα σε κάποια τηλεοπτική συζήτηση το περιεχόμενο των διδακτικών βιβλίων στο γειτονικό Φίρομ και την προπαγάνδα που γίνεται ότι η χώρα τους επεκτείνεται ως τον δικό μας Όλυμπο με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη, δεν μπορώ παρά να θυμώνω και να φοβάμαι ότι έρχονται χαλεποί καιροί και η θλίψη έγκειται στο ότι εμείς οι νεώτεροι δεν αντιδράσαμε εγκαίρως, δεν περιφρουρήσαμε όσο έπρεπε όσα οι Έλληνες της Επανάστασης του 1821 διαφύλαξαν με το κορμί και την ψυχή τους.
Γιατί κάθε χρόνο τέτοια μέρα, πέρα από τις εθιμοτυπικές παρελάσεις, πέρα από τους δημοτικούς χορούς και τα τραγούδια και τις μεγαλόσχημες κουραστικές ομιλίες που μόνο τους αποτέλεσμα είναι η επιβάρυνση της φλεβίτιδας των ορθοστατούντων στις εορταστικές εκδηλώσεις, καλό θα είναι να μπούμε στον κόπο να σκεφτούμε ποιοι είμαστε, τι πιστεύαμε και πού έχουμε φτάσει. Πόση απόσταση ιδεολογική και ψυχική μας χωρίζει από εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι για μια ιδέα έδωσαν σάλτο ελευθερίας στο Ζάλογγο, άρπαξαν το δαδί και φούντωσαν το Κούγκι για να μην πέσει στα χέρια του Τούρκου, έγραψαν για την ελευθερία και την Ελλάδα προσκυνώντας τες ως τα υπέρτατα ιδανικά.
Οφείλουμε να αντιδράσουμε. Να αναπνεύσουμε σήμερα λίγη απ΄ τη δύναμη εκείνων των παλιών Ελλήνων – όχι απαραίτητα των επωνύμων οπλαρχηγών αλλά των άλλων, των άσημων που δεν διεκδίκησαν ποτέ τους γαλόνια και παράσημα και να αντιδράσουμε στον τραγέλαφο της σκοπιμότητας της ονομασίας των Σκοπίων.
Δεν θα ξεχάσω, φέτος, όταν επισκέφτηκα τη Νεκρόπολη στη Βεργίνα και αντίκρυσα όλες τις ελληνικές επιγραφές στους τάφους και τα μνημεία από την εποχή του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου. Ένιωσα την ανάγκη να κλάψω που επιτέλους η Ιστορία μέσα απ’ την εύγλωττη σιωπή της επιβεβαίωσε την αλήθεια που τόσα χρόνια γνωρίζαμε χωρίς να έχουμε τις απαιτούμενες αποδείξεις. Τώρα τις έχουμε κι αυτές. Κι όμως το θράσσος των γειτόνων μας περισσεύει.
Είδα ουκ ολίγες διαδηλώσεις και απεργίες για το ασφαλιστικό και ακριβοπλήρωσα τα ΤΑΧΙ αυτές τις μέρες εξαιτίας τους.
Μήπως αξίζει όμως τον κόπο να γίνει μια ομόψυχη διαδήλωση και γι’ αυτό το ζήτημα;
Μήπως αντιδρούμε για τη σύνταξη που δεν θα πάρουμε και κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου απέναντι στην υστεροβουλία όσων προσβλέπουν να κόψουν την Ελλάδα φέτες και να μας αφανίσουν σιγά σιγά;
Μήπως το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να βγούμε στους δρόμους την ίδια μέρα, την ίδια ώρα σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας και να φωνάξουμε ότι η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΉΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ;

Μήπως και οι πνευματικοί και πολιτικοί μας ηγέτες πρέπει να χαλάσουν περισσότερο σάλιο και περισσότερο μελάνι γι’ αυτό το λόγο;
Ζήτω η Ελλάδα λοιπόν, μέρα που είναι, και είθε η Παναγία να βάλει το χέρι της και ένας άγγελος Κυρίου να φέρει τον κρίνο της πνευματικής μας αναγέννησης και να μας ξυπνήσει πάλι όπως το 1821 για να υπερασπίσουμε το Δίκιο μας και σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς!
















7 σχόλια:

Maria Tzirita είπε...

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά...
Λίγο μόνο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά...
Κανείς δεν πρόκειται να μας κόψει φέτες και να μας αφανίσει Πασχαλία, πολύ απλά γιατί ποτέ δε θα μπορέσει κανείς...
Καλή επιτυχία για σήμερα! Το άστρο σου να λάμψει γι άλλη μια φορά!
Φιλιά!

Μαρία (Τρίπολη) είπε...

Καταρχήν πολύ πολύ καλή επιτυχία σήμερα!!! Σίγουρα θα σκίσετε!!! Πιθανότατα να μην μπορέσω να κατέβω στον Ελεθερουδάκη αλλά έτσι κι αλλιώς είπαμε, θα τα πούμε στο "Θέμα".
Σχετικά με την ανάρτησή σας τώρα... οι Έλληνες έχουν ένα πράγμα. Τρώγονται διαρκώς μεταξύ τους, αλλά όταν έρχεται η ώρα πιστεύω πως ενώνονται και αντιμετωπίζουν τα δύσκολα όλοι μαζι. Γιαυτό άλλωστε έχουμε ξεπεράσει σκλαβιά, δικτατορία, κατοχή κλπ. Πάντως είναι αλήθεια πως πρέπει να επαναστατήσουμε λίγο,ειδικά οι νέοι! Το πρωί διάβασα στα online "ΝΕΑ" πως μάλλον το όνομα θα είναι: "Δημοκρατία της Μακεδονίας" και θα κολλήσουν δίπλα και το (Σκόπια)!!!! Μας υποχρέωσαν ε?????

Πασχαλία Τραυλού είπε...

Οι Έλληνες μια ζωή θεραπεύουμε και δεν προλαμβάνουμε προβλήματα. Δεν είμαι υπέρ της κινδυνολογίας ή της μεμψιμοιρίας σε καμία περίπτωση. Όμως θεωρώ ότι η αντίδραση και η αντίσταση σε ό,τι μας απειλεί είναι απολύτως αναγκαία. Ο ωχαδελφισμός και η υπεραισιοδοξία είναι κακοί σύμβουλοι. Αυτό και μόνο ήθελα να επισημάνω και όπως παρατήρησε ο αγαπημένος μου Λάκης Λαζόπουλος εχθές, "μήπως πρέπει να κάνουμε κι εμείς καμιά επανάσταση; Μήπως δεν αρκεί να θυμόμαστε τις πράξεις των προγόνων μας μονάχα;

Ανώνυμος είπε...

Ακριβώς, κι εγώ αυτό πιστεύω, πως μένουμε στις δάφνες του παρελθόντος ενώ ο εχθρός είναι πλέον εντός μας. Με συγκίνησε πολύ ετούτη η εγγραφή σου, Πασχαλία. Πέρασα να ευχηθώ καλή επιτυχία απόωε στην βιβλιοπαρουσίασή σου. τρεις μέρες δεν είχα πρόσβαση στο ίντερνετ, γι αυτό και χάθηκα από την ιστιόσφαιρα.

Μαρία (Τρίπολη) είπε...

Απόλυτο δίκιο έχετε αλλά... και που να το βρείτε???

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Πασχαλία,
κατανοώ την ανησυχία σου, όμως ως βέρος Μακεδόνας (κατάγομαι από την Ξεχασμένη, ένα χωριό μόλις 5 χιλιόμετρα από τη Βεργίνα) σου λέω ότι μπορεί να έχει περάσει πολύτιμος χρόνος, η μάχη όμως δεν έχει χαθεί. Να είσαι σίγουρη ότι δεν επαναπαυόμαστε κι εμείς οι Βορειοελλαδίτες δε μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Μόλις χθες κυκλοφόρησε το νέο μου βιβλίο με τίτλο Όστρακο στα μαλλιά από τις εκδόσεις Ψυχογιός και πραγματεύεται την ελληνικότητα της Μακεδονίας από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Σου συνιστώ να το διαβάσεις. Θα νιώσεις καλύτερα.

Πασχαλία Τραυλού είπε...

Σίγουρα θα το διαβάσω και σ' ευχαριστώ για την παρέμβασή σου.