Ερμαν Εσε. Μαθήματα κλασικής γραφής

"Ήταν ο πόλεμος μεταξύ ανθρώπων και μηχανών. Παντού γύρω έβλεπα νεκρούς και κομματιασμένους ανθρώπους και τσαικισμένα, στραπατσαρισμένα και μισοκαμένα αυτοκίνητα. Πάνω απ' αυτό το έρημο τοπίο της καταστροφής πετούσαν αεροπλάνα, που κι αυτά τα πυροβολούσαν οι άνθρωποι από τις στέγες και τα παράθυρα με τουφέκια και πολυβόλα. Άγρες, μεγαλοπρεπείς κι ελκυστικές αφίσες, κολλημένες παντού, σ' όλους τους τοίχους, καλούσαν με γιγάντια γράμματα που έκαιγαν σαν πυρσοί, το έθνος να συμπαραταχθεί επιτέλους με τους ανθρώπους εναντίον των μηχανών και να αφανίσει τους χοντρούς, καλοντυμένους και παρφουμαρισμένους πλούσιους που με τη βοήθεια αυτών των μηχανών απομυζούσαν τον υπόλοιπο λαό... Άλλες πάλι αφίσες ... περιέγραφαν πραγματικά συγκινητικά την ευλογία της τάξης, της εργασίας, της ιδιοκτησίας, της καλλιέργειας και του δικαίου και υμνούσαν τις μηχανές σαν την τελευταία και υψηλότερη εφεύρεση των ανθρώπων που με τη βοήθειά τους θα γίνονταν Θεοί. ... Είδα στα μάτια όλων να γελά καθαρά και ειλικρινά η χαρά της καταστροφής και του εγκλήματος κι ένιωσα και μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό, ν' ανθίζουν και να μεγαλώνουν τα άγρια, κόκκινα λουλούδια της βίας"
Έρμαν Έσε, Ο λύκος της στέπας, 1827

Είναι απλώς ένα μικρό δείγμα για το τι σημαίνει κλασικό. Κλασικό είναι όχι απλώς ό,τι επιβιώνει στο χρόνο, αλλά αυτό που είναι πάντοτε επίκαιρο όποτε κι αν το διαβάσεις.