Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Η αδελφότητα των γκρίζων κροτάφων της Αναστασίας Κορινθίου

"Tα ράφια μου είναι τακτοποιημένα σαν τη ζωή μου. Οι κονσέρβες στοιχισμένες σαν τις αναμνήσεις μου. Όλα με μέτρο εκτός από τα όνειρα. Αυτά με παραμονεύουν κρυμμένα στην ντουλάπα μου και κάνουν έφοδο τα βράδια στην κρεβατοκάμαρα και το μυαλό μου.... Τα βράδια ζω μια άλλη ζωή, δανεική. Μια ζωή που το παρελθόν μπερδεύεται με το παρόν, το χτες γίνεται ένα με το σήμερα και παλιές φιλίες μπλέκονται με αρώματα από Channel και μουσακά ενώ αγωνίζομαι και προσπαθώ να τα ισορροπήσω όλα! Εγκαθιστώ μέσα μου το τελευταίο σύστημα συναγερμού και ασφαλείας για να αποφύγω να ονειρεύομαι, μα δεν τα καταφέρνω..."

Μια εκ βαθέων εξομολόγηση που φέρνει στην επιφάνεια κοινά αλλά βαριά μυστικά θα έλεγε κανείς πως είναι αυτό το βιβλίο. Η Αναστασία Κορινθίου ακτινογραφεί τις σκέψεις μας αδιακρίτως φύλου, κοινωνικής επιφάνειας, ονείρων, ζωής. Η Αναστασία δεν περιγράφει απλώς καταστάσεις. Τις βιώνει για χάρη μας. Γίνεται εμείς προκειμένου εμείς με τη σειρά μας να δούμε στον καθρέφτη του βιβλίου της, εμάς... Εμάς που διστάζουμε να μας δούμε κατάματα και μας πούμε την αλήθεια.

Πίσω απ' τα πρόσωπα, η σύγχρονη Ελλάδα... Η Ελλάδα του φαίνεσθαι, των ανεξόφλητων δανείων, του αλησμόνητου μνημονίου που όλοι ευχόμαστε κάποτε να γίνει ανάμνηση. Μέσα στη σάπια ατμόσφαιρα της ψεύτικης χλιδής κινούνται οι ήρωές της με όλα τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων της διπλανής πόρτας και με όλο το ασήκωτο φορτίο των ονείρων που αποκτήσαμε επειδή για χρόνια το μυαλό μας κόλλησε στις φιρμάτες τσάντες και στο σεξ. Η Αναστασία "φωτογραφίζει" και συνάμα ερμηνεύει "λογοτεχνικά" την αποδόμηση της οικογένειας, των ανθρώπινων σχέσεων και της κοινωνίας, τον εκφυλισμό μιας μητρότητας που φυλλοροεί μπροστά στη θηλυκότητα η οποία σηκώνει κεφάλι έπειτα από χρόνια σκλαβιά στο αρχέγονο μητρικό ένστικτο και το φαλλοκρατικό μοντέλο ζωής.

Η γλώσσα του βιβλίου είναι εύπλαστη. Γίνεται φτερό που σε χαϊδεύει, ξυράφι που σε χαράζει, βέλος που σε σημαδεύει. Όλοι οι ήρωες έχουν τον προσωπικό γλωσσικό τους κώδικα που αποκρυπτογραφείται όχι μόνο στους ζωντανούς διαλόγους του βιβλίου αλλά και στην αποτύπωση των πιο απόκρυφων σκέψεών τους. Η Αναστασία "ντύνεται" τους ήρωές της που σε κανένα σημείο του βιβλίου δεν μοιάζουν "ξένο ρούχο" επάνω της. Όλοι είναι αυτή, σκέψη απ' τη σκέψη της, φως απ' το φως της. Τους ανήκει ολοκληρωτικά, τους επιτρέπει να την κυριέψουν και να μιλήσουν με τα χείλη της. Για χάρη τους "τσαλακώνεται" καθηλωτικά, προκειμένου να υπηρετήσει τα μηνύματα που την πρόσταξαν ο  Αλέξανδρος, ο Χρήστος, ο Νικόλας, ο Μιχαλάκης, η Καιτούλα, η Καίτη, η Καιτάρα, η Κατίνα, η Νίνα και η Ζωζώκα  να μεταφέρει. Χτίζουν μαζί ψηφίδα την ψηφίδα έναν κόσμο φτυστό ο κόσμος μας και μας καλούν απεγνωσμένα να διδαχτούμε από τα λάθη τους,
Ομολογώ ότι είχα παρακολουθήσει την τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου της "ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ" όμως δεν είχε τύχει να διαβάσω κάποιο άλλο βιβλίο της Αναστασίας Κορινθίου.  Χάρηκα που μου δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσω αυτή την αναγνωστική εμπειρία και να ανακαλύψω την αυθεντικότητα και τη διεισδυτικότητα της γραφής της. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: