Σάββατο 7 Απριλίου 2012

ΠΙΝΑΚΟΦΡΙΚΗ στο θέατρο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

ΠΙΝΑΚΟΦΡΙΚΗ
Στο θέατρο Προσκήνιο. Κάθε Παρασκευή-Σάββατο στις 21.15 και Κυριακή στις 19.30
Το έργο είναι μια σύγχρονη κωμωδία όπου πέντε διάσημα έργα Τέχνης, η Τζοκόντα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, η Κραυγή του Μούνκ, ο Ναύτης του Γιάννη Τσαρούχη, η Χιονάτη από το παραμύθι και το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι, του Όσκαρ Ουάιλντ, ζωντανεύουν στο υπόγειο ενός μεγάλου συλλέκτη.
Θα μάθουμε επιτέλους ποια ήταν η Τζοκόντα? Τι προσπαθεί να μας φωνάξει από τον πίνακά της η Κραυγή? Η Χιονάτη ήθελε στα αλήθεια να ζήσει με τον πρίγκιπα ή περνούσε καλύτερα με τους επτά?
Πόσα κοινά έχει ο Ναύτης του Γιάννη Τσαρούχη με το σύγχρονο Έλληνα? Γιατί δεν γερνάει ο Ντόριαν Γκρέι?
Οι ήρωες μας θα αποκαλύψουν τα αιώνια μυστικά τους προκειμένου να εκπληρωθεί μια ευχή τους.
Ξέρουν όμως στα αλήθεια τι να ευχηθούν για να είναι ευτυχισμένοι?


Την παράσταση δυστυχώς την είδα χθες (6-Απριλίου) εξ αφορμής της πρόσκλησης μιας φίλης που γνώριζε τον Δημήτρη Πιέτρη, ηθοποιό και συγγραφέα του έργου. Και λέω δυστυχώς, επειδή, αν το έργο είχε τύχει της διαφήμισης που του άξιζε, θα είχα την ευκαιρία να την προτείνω ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ κι εγώ στους δικούς μου φίλους. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα οι underground παραστάσεις δεν μαθαίνονται τόσο σύντομα και η πρωτοτυπία της ιδέας δεν επιβραβεύεται όπως συμβαίνει και στη σύγχρονη λογοτεχνία.
Όπως θα διαπιστώσατε και από την την σύντομη περιγραφή που σας παρέθεσα παραπάνω βάσει της πρόσκλησης της παράστασης, πρόκειται για μια ευρηματική, ανατρεπτική και τολμηρή ιδέα των συγγραφέων του έργου. Τα πρόσωπα διαφόρων διάσημων πορτρέτων ζωντανεύουν. Ζωνταντεύουν για να ζήσουν σαν άνθρωποι. Για να ανακαλύψουν τις αδυναμίες, τα πάθη, τις μικρότητες και τους κινδύνους της απλής ανθρώπινης ζωής. Τη ζήλια, τον έρωτα, την ματαιοδοξία, τον ναρκισισμό, τους κινδύνους της αλήθειας και την αξία του ψέματος. Ζωντανεύουν για να ζήσουν προκειμένου να μας αποκαλύψουν τα μυστικά που πήραν μαζί τους οι δημιουργοί τους. Φιλτραρισμένα μέσα από το χιούμορ, την οξυδέρκεια και την καλλιτεχνική φλέβα των συντελεστών της παράστασης.
Δεν ενθουσιάστηκα μόνο από τις υπέροχες ερμηνείες αλλά κυρίως για την φυσικότητα του κειμένου που, παρότι αναφερόταν σε κάτι εντελώς εξωπραγματικό, με έκανε να πιστέψω σε τούτη την απίθανη εκδοχή του ζωντανέματος των πορτρέτων. Η σκηνοθεσία απλή και καταλυτική. Και η ουσία των μηνυμάτων ανυπέρβλητη.
Αν σε πέντε λεπτά γνωρίζαμε ότι θα καταστρεφόταν ο κόσμος, τι θα κάναμε; το βασικό ερευνητικό ερώτημα του έργου. Αν ξαφνικά το παραμύθι γινόταν πραγματικότητα, και μετά το happy end του ζωντανέματος, ακολουθούσε η επίπεδη ρουτίνα και η καθημερινή συμβίωση με τους ανθρώπους, ποιο θα ήταν το sad follow της ζωής που καθένας δεν θέλει να ζήσει;
Προλαβαίνετε να το δείτε αυτό το Σαββατοκύριοκο. Αλλιώς, καλώς εχόντων των πραγμάτων, κρατήστε μια θέση για τον επόμενο χειμώνα στο Θέατρο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ. Θα εκπλαγείτε!!!!!!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: