Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

ΤΑ ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ


Λάθος, λάθρα, όλεθρος…» Ένα σφάλμα, ένα μυστικό, μια καταστροφή. Το λάθος της Άννας να παντρευτεί τον Λουκά, η κρυφή ενοχή του Καρλ Λούντβιχ, η αμαρτία των γονέων που παίδεψε αδυσώπητα τον Σπύρο, η φυλάκιση που γίνεται λύτρωση... Ο γλύπτης Καρλ Λούντβιχ ανασταίνει τις μνήμες του με τη σμίλη του πάνω στην πέτρα, ξορκίζοντας τον παλιό του εαυτό, τον Καρλ Σβάιτς, εκείνον που έσβησε μέσα στις εικόνες του Άουσβιτς, εκείνον που άφησε ενθύμιο στην αγκαλιά της Άννας. Μια αγαλμάτινη γυναίκα, που δημιουργήθηκε από τα χέρια του καλλιτέχνη, ατενίζει με άδειο βλέμμα το μεταπολεμικό Βερολίνο, ενώ το μοντέλο του αναλογίζεται, στον κήπο με τα ρόδα της σιωπής, τα χαμένα του χρόνια.
Μια ιστορία για όσους κάτω απ’ τη λαίλαπα του Γ’ Ράιχ απέτυχαν να γίνουν «πολεμάνθρωποι» παραμένοντας απλώς άνθρωποι…


Από τις 23 Σεπτεμβρίου στα βιβλιοπωλεία...

17 σχόλια:

Σόφη Θεοδωρίδου είπε...

Γεια σου, Πασχαλία μου! Υπέροχο εξώφυλλο, όμορφος τίτλος και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υπόθεση. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το "Τα ρόδα της σιωπής" και να αγαπηθεί όπως του αξίζει από τους αναγνώστες, όπως και τα προηγούμενα βιβλία σου.

Barbara είπε...

Έξοχο και πολύ ενδιαφέρον το συνοδευτικό απόσπασμα για τα ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ . Αναμένω την κυκλοφορία του νέου σας βιβλίου , που σίγουρα θα είναι κι αυτό άλλο ένα αριστούργημα .
Με εκτίμηση ,
Βαρβάρα

Πασχαλία Τραυλού είπε...

Σοφία μου, σ' ευχαριστώ από καρδιάς για τις ευχές σου. Σου ανταποδίδω την καλή επιτυχία για το επόμενο βιβλίο σου (πολύ ευρηματικός ο τίτλος) και σου εκφράζω τα συγχαρητήριά μου για το προηγούμενο που εδέησα να το διαβάσω. Λάτρης καθώς είμαι του μηνύματος μέσω της λογοτεχνίας, ανακάλυψα μια βαθυστόχαστη και προβληματισμένη λογοτεχνική οπτική που υπόσχεται σπουδαία πράγματα για τη συνέχεια.

Πασχαλία Τραυλού είπε...

Αγαπητή Βαρβάρα, εύχομαι να μη σε απογοητεύσει το περιεχόμενο. Να είσαι πάντα καλά.

Eleni Tsamadou είπε...

Το περιμένουμε και αυτό με ανυπομονησία. Καλοτάξιδο να είναι Πασχαλία μου.

Πασχαλία Τραυλού είπε...

Έλεν μου, σ' ευχαριστώ για τις ευχές και όχι μόνο γι' αυτό το βιβλίο. Σ' αγαπώ πολύ.

Prisoned Soul είπε...

Φαίνεται τρομερά ενδιαφέρον! Αν και ο καιρός δεν μου επιτρέπει άλλες σκέψεις πέραν του διαγωνισμού (ή εγώ δεν τις επιτρέπω στον εαυτό μου; ) το βιβλίο σου θα βρω σίγουρα χρόνο να το διαβάσω!!

Θάλεια είπε...

Ωραίο εξώφυλλο και μια πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση! ΘΑ το περιμένω να βγει για να το διαβάσω. Εύχομαι να είναι άλλη μια επιτυχία το νέο αυτό βιβλίο σας.

Πασχαλία Τραυλού είπε...

Sweet truth και Θάλεια, ευχαριστώ από ψυχής για το ενδιαφέρον που επιδεικνύεται για τη συγγραφική μου αγωνία. Να είστε καλά!

Τέσυ Μπάιλα είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μαρία Πόντη είπε...

πόσο χάρηκα!!!

Smaragdenia είπε...

Καλημέρα, Πασχαλία μου, ναναι καλοτάξιδο κι ευλογημένο το καινούργιο σου βιβλίο.

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΤΖΗ είπε...

Καλοτάξιδο Πασχαλία,να'σαι γερή και δυνατή να γράφεις!!!

Yianna είπε...

Καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο κα Τραυλού. Το εξώφυλλο είναι πάρα πολύ ωραίο και η υπόθεση ενδιαφέρουσα. Φιλιά πολλά από την Κύπρο

Ανώνυμος είπε...

Το βιβλίο σας ήταν υπέροχο και πολύ συγκινητικό.Δεν σας κρύβω όμως ότι στο τέλος έκλαψα πολύ επειδή ο Καρλ και η Άννα άξιζαν να ενωθούν και να ευτυχίσουν μαζί...Αλήθεια ποιος ήταν ο λόγος που επιλέξατε αυτό το γλυκόπικρο τέλος?Και τι πιστεύετε πως σήμαινε αυτή η σχέση για κάθε ένα από τους δύο πρωταγωνιστές ξεχωριστά?Ήταν μια αγάπη ή ένα λάθος?Ένας έρωτας ή μια ανάγκη?Ευχαριστώ εκ των πρωτέρων που ίσως αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας για να μου απαντήσετε και εύχομαι πάντα εμπορικές και κυρίως καλλιτεχνικές επιτυχίες!!!!

Πασχαλία Τραυλού είπε...

Μαρία μου, η ζωή δεν μας δίνει πάντα ό,τι αξίζουμε. Εξάλλου, το μήνυμα που ήθελα εγώ να δώσω ήταν η κυτταρική συνέχεια τηςτέχνης, καιότι η αθωότητα δεν έχει σχέση πάντα με την εφαρμογή του γράμματος του νόμου. Σε ένα δημιουργό δεν υπάρχει γιατί. Η έμπνευση δεν έχει γιατί. Έτσι οραματίστηκα τους ήρωές μου. Ίσως είανι και θέμα χαρακτήρα. Ποτέ δεν πίστευα στα παραμύθια και στα happy end. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πασχαλία Τραυλού

Ανώνυμος είπε...

Το βιβλίο σας ήταν πολύτιμο για μένα γιατί με έκανε να δω ιστορικές καταστάσεις και εκφάνσεις του ανθρώπινου χαρακτήρα κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα.Πάντα θα το έχω στη μνήμη μου γιατί μου αρέσει αυτό που διαβάζω να ανοίγει τους ορίζοντες μου, και τα ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ το πέτυχαν αυτό.Εννοείται πως συγκινήθηκα αφάνταστα με τους ήρωες σας, που ήταν σαν η μοίρα να τους καταράστηκε να μην γνωρίσουν ολοκληρωτικά την ευτυχία...Μόνο να παίρνουν μια γεύση για να πονάνε ύστερα από τη θύμησή της...