Μύγα στο σπαθί μας δεν δεχόμασταν κάποτε... Το αίμα γινόταν μελάνι για να γράψουμε όσα πιστεύαμε... Ξέρξηδες, Κιουταχήδες και Παπαδόπουλοι, δεν ήταν παρά κατσαρίδες που ένιωσαν το αντρίκειο τσακ του τσαρουχιού μας. Η φωνή μας ήταν στεντόρεια, πιο δυνατή απ’ τον κεραυνό, πιο ηχηρή κι απ’ τη βουή των εχθρικών πολυβόλων. Και η πίστη στο Θεό, ήταν ταυτόσημη με την πίστη στο όραμα, το δίκιο και το μέλλον. Είμαι Έλληνας, σήμαινε είμαι αγωνιστής, δεν ανέχομαι ίσκιους ύπουλων συμφερόντων. Είμαι Έλληνας σήμαινε θέλω τη γη δικιά μου, θέλω να ορίζω το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μου. Είμαι Έλληνας σήμαινε μαθαίνω τη γλώσσα μου έστω και στο σκοτάδι, ψηλαφώντας την πίστη μου έστω κι αν χρειαστεί παραπατώντας να τρυπηθώ στην κόψη ενός μαχαιριού ή να γλυστρήσω μες στη βάρβαρη αγκαλιά μιας φωτιάς. Είμαι Έλληνας, σήμαινε αρνούμαι να γίνω κάτι άλλο απ’ αυτό που γεννήθηκα να είμαι και που με ορίζει καθώς κυλάει μέσα στη φλέβα μου. Έλληνας σήμαινε δεν αφήνω κανέναν να με αλλάξει. Να με κάνει αυτό που τον βολεύει να είμαι. Και παλεύω γι’ αυτό, πεθαίνω γι’ αυτό...
Έλληνας σήμαινε...
Έλληνας τι σημαίνει τώρα;
Για κάποιους, δυστυχώς λίγους, τα ίδια πράγματα... Για τους πολλούς;
Σκύβω το κεφάλι και προτιμώ να μην δώσω απαντήσεις. Μόνο ερωτήσεις πλημμυρίζουν το μυαλό μου, διαποτισμένες από άφθονο παράπονο.
Γιατί οι φωνές μας έχασαν την έντασή τους; Γιατί οι λέξεις φτώχυναν; Γιατί η βολή μας σκέπασε όλα εκείνα που κάποτε κάποιοι τα ονόμαζαν ιδανικά ποτίζοντάς τα με το αίμα τους; Γιατί μειώνουν κι άλλο τις ώρες των Ελληνικών στα σχολεία μας; Γιατί οι παρελάσεις τείνουν να είναι «προαιρετικές;». Γιατί οι αντιδράσεις στα κακώς κείμενα του κόσμου μας είναι υποτονικές και αναποτελεσματικές, σαν να γίνονται τιμής ένεκεν ήδη νεκρών ιδεών και όχι για ιδέες που θέλουμε να υπερασπίσουμε και να σώσουμε; Γιατί λουφάξαμε μωρέ; Γιατί χάσαμε τα χαρακτηριστικά της ράτσας μας;
Δεν μου αρέσουμε σήμερα... Μας βαριέμαι... Ειλικρινά! Άκουγα στο σχολείο για τους ήρωες της Επανάστασης του ΄21, και είχα ίνδαλμά μου την Μπουμπουλίνα και τη Μαντώ Μαυρογένους. Δεν τη γουστάρω τη Μαντόνα για είδωλο, ούτε τη Τζούλια Αλεξανδράτου. Άκουγα στο σχολείο για τον Γλέζο και για την παλικαριά του να κατεβάσει τη γερμανική σημαία απ’ την ακρόπολη δεκαεννιά χρονών παιδί, και καμάρωνα κρυφά, έψαχνα μες στην παιδική μου φαντασία να βρω έναν τρόπο να ακολουθήσω τα χνάρια του. Τώρα που μεγάλωσα, ψάχνω για φρέσκους ήρωες και δεν βρίσκω. Δεν μας αναγνωρίζω... Ούτε εγώ βρήκα ένα τρόπο να μοιάσω στους παλιούς και βουλιάζω στη μοιραία κατάθλιψη της ανίας και του νεοελληνικού μηδενισμού μας.
Φοβάμαι αυτό το αλλιώτικο σκοτάδι, μιας νέας σκλαβιάς σε μια άνευ προηγουμένου ανία που έχει μια γεύση τόσο στυφή και αβάσταχτη σαν να μου στάζει δηλητήριο στη σκέψη. Φοβάμαι το σκοτάδι του μηδέν... Σ’ έχασα, Έλληνα. Μοιάζεις κι εσύ σαν τις μαϊμούδες των φιρμάτων προϊόντων που πουλάνε οι μαύροι στα πεζοδρόμια της Ερμού. Δεν θέλω να είμαι μια «μαϊμού» Ελληνίδα!!! Δεν θέλω μια Ελλάδα χωρίς αγωνία, βουτηγμένη σε τούτη την προσβλητική ανία! Αναρριγώ στη σκέψη ότι σε λίγα χρόνια ίσως να μην υπάρχει ούτε η μνήμη του τι ήμασταν κάποτε! Ούτε αντέχω στην ιδέα να ζήσουμε τον στίχο του ποιητή:Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις.
Κάτι πρέπει να γίνει για να ξυπνήσουμε από τούτο τον λήθαργο.
Κάτι... Αλλά τι...
4 σχόλια:
Δυστυχώς Πασχαλία οι σημερινές δικτατορίες είναι κοινοβουλευτικές. Και όλοι μας μέσα σε αυτές τις κοινωνίες ψάχνουμε μια κρυφή μας δύναμη.Άραγε ποιός είναι πιο δυνατός? Αυτός που βαράει ή αυτός που πονάει? Το ξύλο πάντως είτε σοσιαλιστικό είτε δεξιό είτε κομμουνιστικό παραμένει ξύλο...Η μελανιά εξάλλου στην αρχή είναι μπλε και μετά γίνεται πράσινη... Η κάθε επανάσταση δεν συνδια-λέγεται. Απλά δείχνει πώς κάνουν διάλογο οι αδικημένοι.Και δυστυχώς σήμερα δεν κάνει κανένας μας επανάσταση. Ό,τι κι αν λένε οι προσκυνητές του συστήματος εγώ γουστάρω που είμαι ταγμένος ακόμα στην ουτοπία. Είναι ο προορισμός στο δικό μου χάρτη. Γουστάρω που έχω την αυταπάτη πως κάτι θα αλλάξει. Γουστάρω και δε μετανιώνω για τίποτα. Aν απουσιάζει η δικαιοσύνη τότε τι άλλο είναι η πολιτική εξουσία παρά οργανωμένη ληστεία ? Όποιος μάχεται μπορεί και να χάσει…
Όποιος δε μάχεται…έχει χάσει ίσως ήδη…Δεν είμαστε έτσι εμείς οι Έλληνες μα δυστυχώς έτσι μας κάνανε.Με τα λάθος πρότυπα, με τα λάθος κίνητρα, με τα λάθος ιδανικά.
Υπάρχουν φορές, που οι Ιφιγένειες είναι δυστυχώς ή ευτυχώς απαραίτητες. Δε με ενδιαφέρει το αν η θυσία, θα στιγματίσει οικογένειες ή συνειδήσεις, δε με ενδιαφέρει αν γκρεμιστούν τα τζάκια που με κλεμμένα λεφτά φτιάξανε. Με ενδιαφέρει η θυσία ως θυσία στην πρακτική εφαρμογή της. Σε κρίσιμες στιγμές, όπου ο κόσμος σαστισμένος νοιώθει να βάλλεται πανταχόθεν, τα σαπιοκάραβα που κάποτε ήταν πλοία πρέπει να σαλπάρουν - εφόσον ουδείς τολμάει να τα καταστρέψει - από την Αυλίδα, έστω και με την θυσία της παρθένας... Και η παρθένα σίγουρα δεν είμαστε εμείς Πασχαλία…Τα λιθαράκια, μας είχαν πει στα σχολεία μας πως είναι για να χτίζονται οι σωστές κοινωνίες. Κανείς ποτέ όμως δεν ανέφερε πως είναι χρήσιμα ακόμη και για να γκρεμίσεις τις λάθος.
Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι…
Αναρωτιέμαι αν στη σύγχρονη εποχή υπάρχει στη συνείδηση του Έλληνα ακριβώς αυτή η έννοια του ελληνισμού στην οποία αναφέρεσαι.κατά πόσο είμαστε εθισμένοι στην ιδέα του ελληνισμού ως υπαρκτικού παράγοντα αυτού του τόπου και όχι ως μετασχηματισμένου φορέα κερδών της τουριστικής βιομηχνίας.Επειδή είναι αλήθεια ότι ο ελληνισμός για το σύγχρονο Έλληνα αυτό μόνο είναι. Μια βιομηχανία κέρδους που εισρέει από το ένδοξο παρελθόν και τα αστραφτερά μουσεία. Στην πράξη κανείς δε μιλά΄την ίδια γλώσσα. Ο νεοέλληνας απομακρύνθηκε από τις αξίες εκεινες που νοηματοδοτούσαν την πολιτιστική του ταυτότητα. Η στεντόρεια φωνή έσβησε γιατί δεν έχει πια τίποτε να πει. Μόνο άναρθρες κραυγές ακούγονται, ντυμένες τη νεοελληνική πραγματικότητα. Η σκέψη ως σύστημα παραγωγής πολιτισμού έχει σβήσει. Τα αίτια και τα αιτιατά γνωστά και το αποτέλεσμα ο σύγχρονος έλληνας να είναι απλώς μια θλιβερή αντανάκλαση της παλαιάς ιστορίας του. Ευθύνες έχουν πολλοί. έχουμε όμως όλοι μας.
Πασχαλία μου, σου εύχομαι Καλή Ανάσταση, και Καλό Πάσχα. Τα υπόλοιπα- κι είναι αρκετά- από Τρίτη.
Χρονια πολλα!!!!!!Χριστος ανεστη!!!!
Δημοσίευση σχολίου